W drugiej części przedmeczowej konferencji prasowej zapowiadającej starcie z Leeds United w ramach 26. kolejki Premier League, Ralf Rangnick został zapytany m.in. o Davida de Geę, Raphaela Varane’a oraz kwalifikację do Ligi Mistrzów.
PRZEDMECZOWA KONFERENCJA PRASOWA RALFA RANGNICKA:
Możemy stwierdzić, że jesteś na półmetku swojej pracy z Manchesterem United, o ile nie zostaniesz na kolejny sezon. Czy proces adaptacji drużyny do stylu gry, który chciałeś zaaplikować, trwa dłużej, niż się spodziewałeś? Czy rozważasz zmianę filozofii, jeśli zawodnikom nie uda się dostosować?
– Proces adaptacji trwa przez cały czas niezależnie od tego, w jakim w momencie się znajdujemy. Otrzymałem wyzwanie objęcia drużyny w środku sezonu. Zespołowi brakowało pewności siebie i nie spisywał się dobrze. Muszę pracować z grupą, która nie została stworzona przeze mnie. Nie szukam alibi oraz wymówek – to suche fakty. Moim celem było znalezienie odpowiedniego balansu, kiedy możemy grać ofensywnie lub defensywnie. Najbardziej oczywiste zadanie stanowiło zredukowanie liczby traconych bramek, co nam się udało. Zanotowaliśmy duży postęp w tym aspekcie. Ale z drugiej strony musimy być groźni, znajdując się w posiadaniu piłki. Myślę, że w ostatnich tygodniach mogliśmy zauważyć progres, ale wciąż mamy sporo do poprawy. Musimy zachować ciągłość i trzymać się planu, kiedy nie idzie nam dobrze i mecz nie układa się po naszej myśli.
Chciałbym zapytać o Davida de Geę, który rozgrywa fantastyczny sezon. Jestem przekonany, że wiele o nim słyszałeś, zanim zacząłeś z nim współpracę. Co sądzisz o nim jako bramkarzu? Po drugie, zauważyłem, że jest drugim bramkarzem w lidze pod względem obronionych strzałów. Czy jest to dla ciebie martwiące, czy może widzisz progres, odkąd objąłeś drużynę?
– Jako menedżer chciałbym, aby moja drużyna dopuszczała do jak najmniejszej liczby strzałów, ale nie w tym rzecz. Jeszcze dwa tygodnie temu David de Gea zajmował pierwsze miejsce pod względem obronionych uderzeń, a teraz znajduje się na drugiej pozycji. Jeżeli będziemy poprawiać się z każdym tygodniem, to nie zamierzam się tym martwić. Dobrze jednak wiedzieć, że mamy jednego z najlepszych bramkarzy na świecie, który potrafi utrzymać nas w grze niezależnie od wyniku. Jego obrona po uderzeniu Jakuba Modera była naprawdę fantastyczna. To interwencja klasy światowej. Cieszymy się, że mamy takiego golkipera.
Waszym celem jest zakończenie tego sezonu w czołowej czwórce. Jako ktoś, kogo uważa się za specjalistę w rekrutacji, powiedz mi, jak ważne jest to, aby taki klub jak Manchester United ruszył do przodu w kolejnych sezonach nie tylko w kontekście sprowadzania nowych zawodników, ale również zatrudnienia odpowiedniego menedżera? Jak ważna jest ta czwarta pozycja w perspektywie średnio oraz długoterminowej?
– Każdy chce grać w Lidze Mistrzów co sezon, ale musimy być realistami. Kiedy obejmowałem zespół, zajmowaliśmy 8. miejsce w lidze i mieliśmy stratę kilku punktów. Obecnie zajmujemy się w czołowej czwórce, choć jesteśmy świadomi, że niektóre drużyny rozegrały dwa lub trzy mecze mniej. Zdajemy sobie również sprawę, że w marcu czekają nas wielkie spotkania oraz starcia z bezpośrednimi rywalami w walce o czwartą lokatę. Aktualnie najważniejsze jest to, abyśmy zwyciężali, dlatego nie ma sensu rozmawiać o działaniach, które powinniśmy podjąć latem w odniesieniu do nowych zawodników. Przeprowadzenie kilku zmian w składzie nie jest problemem. W pełni koncentruję się na rozwijaniu zespołu, poprawie występów oraz zanotowaniu tak wielu zwycięstw, jak tylko się da.
Chcę zapytać o Darrena Fletchera, który został ogłoszony dyrektorem technicznym. Uważaliśmy, że Manchester United chce zmodernizować pion sportowy, ale teraz wygląda na to, że jest członkiem twojego sztabu szkoleniowego. Na czym polega jego praca w klubie i jak bardzo ci pomaga?
– Mogę bazować wyłącznie na doświadczeniach z ostatnich 12 tygodni. Darren był częścią niemal każdej sesji treningowej i zasiadał na ławce trenerskiej podczas każdego spotkania. Zna tych piłkarzy od bardzo dawna, więc zawsze pytam go o opinię i cieszę się, że mam go w sztabie.
– Jeżeli jednak pytacie mnie o jego rolę w klubie, to muszę przyznać, że nie wiem. Mogę jedynie odpowiedzieć na to pytanie z perspektywy sesji treningowych oraz przygotowań do meczów. Biorąc pod uwagę te aspekty, dobrze jest mieć go na pokładzie.
Chciałem zapytać o Raphaela Varane’a, który na początku tego sezonu przystosowywał się do gry w Premier League, a także musiał przezwyciężyć barierę językową. Zastanawiam się, czy ma w szatni status lidera, biorąc pod uwagę jego sukcesy z Realem Madryt? Wybiegając w przyszłość, czy widzisz w nim materiał na kapitana tego klubu?
– Nie wiem, trudno powiedzieć. Obecnie cieszę się, że regularnie trenuje i nie ma problemów z kontuzjami. To był prawdopodobnie jego największy kłopot w pierwszych tygodniach oraz miesiącach w Manchesterze United. Po rozegraniu dwóch lub trzech spotkań wypadał na sześć tygodni. Uważam, że podjęliśmy odpowiednią decyzję, pozwalając mu na odpoczynek. Upewniliśmy się, że w pełni wyleczył swoje urazy. Teraz wygląda na to, że zaaklimatyzował się w nowym klubie. Niestety nie mógł wystąpić przeciwko Brighton ze względu na dolegliwości żołądkowe, ale był przewidziany do gry w wyjściowej jedenastce. Jeżeli dalej będzie unikał kontuzji mięśniowych, to z pewnością ma szansę stać się jednym z najlepszych środkowych obrońców w lidze.
– Co do roli kapitana, to jest nim Harry Maguire i będzie pełnił tę funkcję do końca sezonu. Nie wiem jednak, co się wydarzy na przestrzeni trzech lub czterech kolejnych lat. Nie jest to dla mnie ważna kwestia. Najistotniejsze jest to, co wydarzy się w ciągu następnych dwóch lub trzech miesięcy.
Czy zaskoczyło cię to, jakie zainteresowanie w mediach budzi Manchester United? Jeśli spojrzymy na rezultaty, odkąd objąłeś drużynę, to nie zanotowaliście zbyt wielu porażek, a twój zespół i tak znajduje się pod ostrzałem krytyki.
– Nie, ponieważ w gruncie rzeczy w ostatnich sześciu lub siedmiu spotkaniach zanotowaliśmy trzy lub cztery remisy oraz zaliczyliśmy jedną porażkę na własnym boisku przeciwko Wolves. To był najgorszy mecz za mojej kadencji. Uważam, że od tamtego momentu zespół się rozwinął. Mieliśmy kontrolę nad przebiegiem spotkań – może nie przez pełne 90 minut, ale przez większość meczu na pewno. Potrafiliśmy zdominować przeciwników. O to chodzi w futbolu. Drużyna musi wiedzieć, jak ma grać. Jeżeli czujesz, że masz kontrolę, to rośnie twój poziom pewności siebie. Sądzę, że radzimy sobie z tym lepiej od meczu z Wolves. Regularnie rozmawiamy z piłkarzami. Mówią nam, że czują się mocni jako zespół. Jeżeli dojdzie do takiej sytuacji, jak w meczu z Brighton, gdy nie mogliśmy odebrać rywalowi futbolówki, to naszym zadaniem jest wykonanie kilku zmian w taktyce. W drugiej połowie było znacznie lepiej i zasłużyliśmy na zwycięstwo przeciwko rywalowi, który nie przegrał z Chelsea oraz Liverpoolem. Najważniejsze są dla nas rezultaty oraz rozwój zespołu. Dzięki temu piłkarze nabiorą większej wiary we własne umiejętności. Myślę, że to moje główne zadanie na kilka następnych tygodni.
Odkąd przyszedłeś do Manchesteru United, to o ile się mylę, zdobywasz średnio dokładnie dwa punkty na mecz. Czy mniej więcej tego się spodziewałeś? Czy ta statystyka odzwierciedla wasze występy?
– Jeżeli zdobywasz średnio dwa punkty na mecz w całym sezonie, to prawdopodobnie zakończysz go w czołowej czwórce i zagrasz w Lidze Mistrzów. Trzeba jednak punktować na tym poziome przez całą kampanię. Jak na razie prowadziłem zespół tylko w 11 spotkaniach, a pozostało nam jeszcze 13 kolejek. Jeżeli pytasz mnie, czy jestem zadowolony z tej średniej po 11 meczach, to prawdopodobnie tak, ale rozmawianie o matematyce nie ma sensu. Musimy się rozwijać i podchodzić do każdego starcia osobno. Następny pojedynek czeka nas w niedzielę przeciwko Leeds United i zrobimy w nim wszystko, aby zdobyć trzy punkty. Zdajemy sobie sprawę, że musimy zagrać na bardzo wysokim poziomie fizycznym. Musimy być czujni i trzymać się założeń. Zrozumienie planu to jedna rzecz. Najważniejsze jest przełożenie go na boisko. Liczymy, że uda nam się to robić przez cały mecz a nie tylko przez 45 lub 60 minut.
Dyskusja