Ralf Rangnick jest menedżerem Manchesteru United od dwóch miesięcy i zdążył już wpłynąć na grę “Czerwonych Diabłów”. Piłkarze powoli adaptują się do jego stylu, co najbardziej widać po statystyce straconych goli oraz oddawanych strzałów. Pod wodzą niemieckiego szkoleniowca klub z Old Trafford załatał dziury w obronie i stara się doprowadzić do tego, aby wykreowane sytuacje były korzystniejsze, a niekoniecznie żeby było ich jak najwięcej. Szerzej na ten temat w serwisie The Athletic rozpisał się Carl Anka.
TREŚĆ ARTYKUŁU ORYGINALNA:
Przez większość sezonu 2020/21 Manchester United pracował raczej mądrze niż ciężko, aby wygrywać mecze.
Podopieczni Ole Gunnara Solskjaera, pozbawieni dużej części sesji treningowych z powodu napiętego kalendarza, pracowali nad wykorzystywaniem przestrzeni. Starali się wykorzystywać wcześniej przygotowane obszary na boisku, zamiast używać ruchu bez piłki i choreograficznych sekwencji ataku do tworzenia nowych.
W początkowych fragmentach spotkań badali sposób gry rywala, a następnie identyfikowali słabe punkty przeciwnika i przechodzili do ofensywy.
To pomaga wyjaśnić, dlaczego Manchester United był tak dobry w odrabianiu wyników – czekali, aż drużyny odsłonią się w pierwszej odsłonie meczu, zanim wykorzystają dodatkową przestrzeń za plecami rywali. Owo podejście okazywało się również przydatne, kiedy klub z Old Trafford rywalizował na wyjeździe, gdzie zespoły przeciwne atakowały go przeważnie wyżej.
Było to sprytne – choć wadliwe – podejście do wygrywania meczów w wymuszonej przez pandemię erze futbolu za zamkniętymi drzwiami. Klaustrofobiczne terminarze nie pomagały.
Manchester United zakończył poprzedni sezon bez porażki na wyjeździe oraz ze zdobytymi 31 punktami, znajdując się początkowo na przegranej pozycji (o 11 więcej od drugiego pod tym względem Leicester City). Przed tą kampanią wielu miało nadzieję, że dodatkowy czas spędzony na boisku treningowym, gdy problemy związane z COVID-19 zelżały, pomoże sztabowi szkoleniowemu Solskjaera rozwinąć te schematy i stworzyć bardziej progresywną drużynę.
Z tego czy innego powodu, nie do końca udało się to Solskjaerowi, ale tymczasowy menedżer Ralf Rangnick zapożycza trochę metod od swojego poprzednika. “Wyczuj swój sposób gry w trakcie meczu.”
Poniższa tabela porównuje czas spędzony w zwycięskich i przegranych fragmentach 12 meczów Solskjaera i 8 meczów Rangnicka w tym sezonie Premier League. (Liczby odzwierciedlają tylko czas, przez jaki piłka była w grze, a nie całkowitą liczbę rozegranych minut.)
Patrząc na liczby, należy wziąć pod uwagę pewien kontekst, taki jak siła przeciwnika, ale Manchester United dłużej znajdował się na prowadzeniu pod wodzą Ralfa Rangnicka niż pod okiem jego poprzednika. Klub z Old Trafford za kadencji niemieckiego szkoleniowca tylko dwa razy musiał odrabiać wynik w meczach ligowych – między 7. a 71. minutą meczu z Newcastle United (1:1) oraz od 82. minuty spotkania przeciwko Wolves (0:1).
“Czerwone Diabły” być może jak na razie nie są porywającym zespołem (ani nie zmierzyły się z kimś z Wielkiej Szóstki), ale klub znalazł sposób na bycie solidnym, co nie udawało się wcześniej. Obecnie podopieczni Ralfa Rangnicka tracą 0,7 bramki na 90 minut, co w porównaniu do średniej 1,71 przed odejściem Solskjaera, stanowi spory progres. (Powrót Raphaela Varane’a, który z powodu kontuzji opuścił osiem z dziewięciu ligowych meczów, również pomógł Rangnickowi.)
W minionym sezonie Manchester United pracował nad zdobywaniem przestrzeni, aby oddawać dużo strzałów i doprowadzać do comebacków. W tym sezonie jest na odwrót.
(Jeśli powyższe statystyki strzałów w przeliczeniu na 90 minut wydają wam się wysokie, pamiętajcie, że odzwierciedlają one 90 minut z piłką w grze a nie 90 minut meczu w Premier League.)
W tym sezonie Manchester United za kadencji Ole Gunnara Solskjaera bardzo dobrze radził sobie ze zdobywaniem kolejnych goli, gdy znajdował się już na prowadzeniu.
Przypomnijcie sobie mecze wygrane 5:1 oraz 4:1 odpowiednio z Leeds United oraz Newcastle United i spójrzcie na różnicę między bramkami a współczynnikiem xG. Kiedy Manchester United pod wodzą Solskjaera znajdował się na fali, wyglądał na naprawdę mocną drużynę i był zdolny do gry w ataku, która dorównywała najlepszym zespołom w lidze.
Gdy w pierwszych czterech miesiącach tego sezonu klub z Old Trafford przegrywał, ich zdobywanie przestrzeni nie było już tak skuteczne jak w poprzedniej kampanii ligowej. W sezonie 2021/22 przeciwnicy z Premier League byli lepiej przygotowani i mądrzejsi wobec podejścia “Czerwonych Diabłów” – wszystkie zespoły spędzają teraz więcej czasu na płycie treningowej.
Manchester United zauważył, że rywale popełniają mniej niewymuszonych błędów i pozostawiają mniej przestrzeni na boisku, z których mogliby skorzystać piłkarze z Old Trafford (ograniczony wpływ Paula Pogby w tym sezonie również odegrał swoją rolę, ponieważ zespół musi radzić sobie bez jednego z najbardziej kreatywnych graczy).
Pod batutą Ralfa Rangnicka, Manchester United jest nieco bardziej oszczędny w oddawaniu strzałów.
Piłkarze nie atakują już z takim chaotycznym impetem, jak miało to miejsce pod wodzą Solskjaera i choć nadal przechodzą do ofensywy po wyjściu na prowadzenie, to nie z taką zaciekłością jak wcześniej. Wygląda na to, że Rangnick wyposażył swoją drużynę w skrzynię biegów, dzięki czemu może ona grać na różnych prędkościach i o różnej jakości.
Poniżej zobaczycie, jak Manchester United atakuje, gdy wygrywa, ale co z sytuacją, kiedy na tablicy wyników widnieje remis?
Podczas 279 minut i 58 sekund, kiedy podopieczni Ralfa Rangnicka remisowali, byli mniej agresywni przy oddawaniu strzałów w porównaniu do 406 minut i 43 sekund przy takim samym rezultacie w tym sezonie, gdy menedżerem zespołu był Ole Gunnar Solskjaer.
Manchester United nie jest już tą samą ekscytującą lub frustrującą ekipą, którą był kiedyś. Drużyna nie polega już tak bardzo na Bruno Fernandesie. Starają się jednak stać zespołem, który nie musi strzelać dwóch lub trzech goli, aby odnosić bezpieczne zwycięstwa.
Po wygranej nad West Hamem w ostatniej minucie meczu, Rangnick mówił o potrzebie zaprzestania prób słabej jakości strzałów z dystansu i zagrywania szybszych piłek w pole karne. Niemiec chce, aby United zamienili remisowe wyniki w zwycięskie poprzez tworzenie mniej, ale bardziej korzystnych szans, zamiast oddawać dużą liczbę spekulacyjnych uderzeń.
Czy to zdanie się uda, dopiero się okaże.
Po remisie 2:2 z Aston Villą na tydzień przed konfrontacją z West Hamem, gdy prowadzili 2:0 na 20 minut przed końcem spotkania, Rangnick nie ukrywał żalu, że nie dokonał zmiany taktycznej i nie zagrał trzema środkowymi obrońcami, zanim zespół Stevena Gerrarda zdołał wywalczyć jeden punkt. Cztery dni później, gdy Manchester United znów prowadził 2:0 na wyjeździe z Brentfordem, niemiecki szkoleniowiec dokonał zmiany taktycznej, wprowadzając Harry’ego Maguire’a za Cristiano Ronaldo i przechodząc na ustawienie 3-4-3.
– Reagowanie na to, co dzieje się na boisku oraz na to, czego potrzebuje drużyna, jest bardzo ważne. W rzeczywistości przeciwko Brentford mieliśmy tych samych graczy, co w meczu z Aston Villą. Prowadziliśmy 2:0 przeciwko drużynie, która nie chciała się poddać. W Premier League, nawet przy wyniku 3:0, zespoły nie poddają się ot tak.
– To było logiczne, że po negatywnych doświadczeniach na Villa Park tym razem postąpimy inaczej. Dla mnie to oczywista decyzja. Wprowadzamy Harry’ego Maguire’a, a potem bronimy prowadzenia 2:0. W końcówce zdobyliśmy nawet trzeciego gola z kontrataku.
Zmiana podejścia drużyny ze względu na wynik nie jest rewolucyjnym posunięciem trenerskim, ale Rangnick wydaje się wykonywać bardziej pro-aktywne ruchy niż Solskjaer, bazując na lepszych i gorszych momentach spotkania.
Zapytany o możliwość przejścia na trójkę obrońców w środku spotkania, odpowiedział: – Zrobiłbym to ponownie, ale nie wykluczałbym też ustawienia z trzema obrońcami od początku meczu. Aby to zrobić, potrzebujemy trochę czasu na trening. Moglibyśmy na przykład trenować w ten sposób w tygodniu po przerwie międzynarodowej. Zależy to również od piłkarzy, którzy są dostępni.
Rangnick stwierdził kiedyś, że piłka nożna to gra “podobna do szachów”.
Tymczasowy menedżer Manchesteru United zdaje się uczyć, że nie wystarczy podejmować decyzji wyłącznie w oparciu o układ taktyczny. W tym sezonie Rangnick stara się również odgadnąć, co siedzi w głowie menedżera rywali i bierze pod uwagę czas na tablicy wyników przed wykonaniem kolejnego ruchu.
Dyskusja