Ralf Rangnick zjawił się na konferencji prasowej zorganizowanej po meczu z Brentfordem (3:1). Niemiecki szkoleniowiec odpowiedział m.in. na pytania dotyczące pierwszej połowy, nowej pozycji Bruno Fernandesa oraz frustracji Cristiano Ronaldo po zmianie.
POMECZOWA KONFERENCJA PRASOWA RALFA RANGNICKA:
Gratuluję zwycięstwa. Czy w przerwie czułeś, że mieliście ogromne szczęście?
– Tak, mówiąc szczerze, bez Davida de Gei i jego genialnych obron byłoby nam trudno zachować czyste konto do przerwy. Pierwsza połowa nie była dobra. Byliśmy spóźnieni niemal we wszystkich aspektach tego spotkania. Zagrywaliśmy niechlujne i zbyt słabe podania w centralnej strefie boiska oraz przegraliśmy prawie każdy pojedynek stykowy. Nie potrafiliśmy również zgarniać drugich piłek. W kilku kontratakach byliśmy natomiast zbyt nerwowi. Myślę jednak, że warto wyróżnić naszego rywala. Byli niewiarygodnie agresywni oraz odważni, zakładając pressing tak wysoko. W przerwie przeanalizowaliśmy każdy z tych elementów. W drugiej połowie spisaliśmy się znacznie lepiej.
– Wzorem w drugiej odsłonie tego meczu był dla mnie Scott McTominay. W pojedynkę zgarnął niemal wszystkie drugie piłki. Wygrywał również pojedynki stykowe w środku pola. Dzięki niemu wyprowadzaliśmy nasze kontrataki. Ostatecznie mogliśmy zdobyć nawet cztery lub pięć goli. Nie moglibyśmy jednak się skarżyć, gdybyśmy do przerwy przegrywali 0:2.
Widzieliśmy, że Bruno Fernandes zagrał w tym spotkaniu na pozycji numer 8 i zaliczył dwie asysty. Generalnie spisał się całkiem nieźle. Wolisz go wystawiać właśnie na tej pozycji czy na dziesiątce?
– Większość czołowych drużyn w Europie, również w Anglii, gra w systemie 4-3-3. Myślę, że to dla niego lepsza formacja niż bycie przywiązanym do pozycji dziesiątki. W tym ustawieniu może poruszać się w różnych strefach, nie tylko w środkowej. Nie jest dla mnie skrzydłowym, ale na tej pozycji może sam szukać sobie przestrzeni. Może sam wywęszyć momenty oraz strefy, w które powinniśmy zagrać piłkę. Dzięki temu staje się dla nas dostępny na całym boisku. Uważam, że to dla niego niemal idealna rola.
Muszę zapytać cię o reakcję Cristiano Ronaldo, który nie był zadowolony z tego, iż musiał opuścić boisko. Czy masz jakiś problem z jego zachowaniem? Widzieliśmy, że rozmawiałeś z nim na ławce rezerwowych. Co musiałeś mu powiedzieć?
– Jedyne, co zauważyłem, to ciągłe pytania “Dlaczego ja? Dlaczego to mnie zdjąłeś?”. Powiedziałem mu, że muszę podejmować decyzje w interesie drużyny oraz klubu. Znajdowaliśmy się dokładnie w tej samej sytuacji pięć dni temu, gdy mierzyliśmy się z Aston Villą. Prowadziliśmy 2:0, a do końcowego gwizdka pozostało 15 minut. Nie chcieliśmy popełnić tego samego błędu. Zdecydowałem się zmienić nasze ustawienie na piątkę obrońców, wprowadzając Harry’ego Maguire’a. Na boisko wprowadziłem też Marcusa Rashforda jako kolejnego, szybkiego skrzydłowego z prawej strony boiska. Wydaje mi się, że podjąłem właściwą decyzję.
– To oczywiste, że Cristiano nie był szczęśliwy. To łowca bramek. Chciałby zostać na murawie i trafić do siatki, ale dla nas istotniejsza była zwarta defensywa. Musieliśmy upewnić się, że mamy wystarczająco dużo nóg we własnym polu karnym oraz piłkarzy, którzy dobrze grają głową, żeby bronić się przed ich stałymi fragmentami gry. Kiedy zdobyliśmy trzeciego gola, powiedziałem mu, że rozumiem to, iż wciąż jest bardzo ambitnym piłkarzem, ale za kilka lat, kiedy być może zostanie trenerem, podejmie taką samą decyzję po 75 minutach spotkania.
Co zrobiło na tobie największe wrażenie w występie Brentfordu? Dlaczego sprawili wam tak duże problemy w pierwszej połowie?
– Byli ekstremalnie agresywni, pro-aktywni oraz odważni. W swojej grze bazowali przede wszystkim na fizyczności. Wiedzieliśmy o tym od samego początku. Widzieliśmy, jak grali w innych meczach. Nie ma przypadku w tym, że pokonywali i dominowali takie zespoły jak Arsenal. Mieliśmy pełną świadomość, jakie wyzwanie nas czeka. Jak powiedziałem, w pierwszej połowie byliśmy spóźnieni niemal w każdym aspekcie. Za drugą połowę muszę raz jeszcze pochwalić Scotta McTominaya, który stanowił przykład i był prawdziwym liderem, zaznaczając na murawie swój autorytet, kiedy potrzebowaliśmy go najbardziej. Zaraził tym pozytywnym nastawieniem innych zawodników. Dzięki temu, że wygrywaliśmy pojedynki w środkowej strefie, mogliśmy wyprowadzać groźne kontrataki. Wiedzieliśmy, że rywale są słabi, kiedy odpowiednio wykorzystamy naszą szybkość i zmusimy trójkę ich obrońców do wycofania się i pojedynkowania jeden na jednego z naszymi piłkarzami.
Czy myślisz, że będziesz musiał raz jeszcze porozmawiać z Cristiano Ronaldo o jego zachowaniu? Czy może to wpłynąć na harmonię w zespole? A może nie masz z tym żadnego problemu?
– Doskonale zdawałem sobie sprawę z tego, co się wydarzy. Nie oczekiwałem, że mnie przytuli po tej decyzji. Wiem, jak napastnicy reagują na tego typu zmiany. Przypomnę jednak, że muszę podejmować decyzje w interesie drużyny i klubu. Dokładnie to mu powiedziałem. Nie mam z nich żadnych problemów. Dopiero przecież wrócił do zespołu po drobnym urazie. Nie trenował z nami przez półtora tygodnia. Dlaczego więc miałbym nie skorzystać z rezerwowych piłkarzy, kiedy prowadziliśmy 2:0, a do końca spotkania pozostało 30 minut? Zrobiłbym to ponownie, znajdując się w takiej sytuacji.
Jak opisałbyś swoje relacje z Cristiano Ronaldo? Czy są one serdeczne? Wydaje się, że kiedy menedżer musi urządzić sobie pogawędkę ze zmienionym zawodnikiem, to niekoniecznie ich relacje są ciepłe.
– Pracuję tu od sześciu tygodni i nie miałem z nim jak dotąd żadnego problemu. Rozmawialiśmy przed pucharowym oraz ligowym starciem z Aston Villą. Powiedział mi, że ma problem ze zginaczem stawu biodrowego i wspólnie doszliśmy do wniosku, że najlepiej będzie, jeśli w pełni wyleczy tę kontuzję. To dlatego nie znajdował się w kadrze meczowej na oba spotkania. Teraz znowu był dostępny i posłałem go do gry od pierwszej minuty. Każdy piłkarz musi zrozumieć, że najważniejsze są zwycięstwa. Stawiam je na pierwszym miejscu.
Dyskusja